wim en bram naar santiago.reismee.nl

Dag 17 , Oloron-Jaca 89 kilometer.

Zo vandaag de col Somport op het program. Vannacht wat lichte regen gehad maar tentje ging bijna droog achterop. Kwart voor acht vertrokken we, het bleef lang donker. Na 5 minuten wisten waarom. Het begon te plenzen en dat heeft het zeker een uur achter elkaar gedaan. Toch maar ff schuilen want dit was niet leuk meer. Het werd wat droger maar de hele beklimming met regenjas moeten doen. Vlak vpor het laatste zwaarste deel van de klim nog ff op een bankje een paar bammetjes naar binnen gewerkt.


We waren om kwart over twee boven. Ff lekker eten en een stempel.


 Toen afdalen maar eerst een beetje extra kleding aan want het was 13 graden, regen en een bonk wind. Bibberend van de kou daalde we rustig af. Hoge snelheid was te gevaarlijk vandaag. Halverwege liep te temperatuur op en hebben we gewoon een kwartier in het zonnetje staan opwarmen. Wim had helemaal geen gevoel meer in zijn handen. We zijn gelijk maar helemaal naar Jaca afgedaald. Zitten nu op een camping hoog boven Java met een schitterend uitzicht. Dat betekende dus wel weer een klim. De temperatuur is ook gewoon weer 30 plus met een lekker stevig briesje. Als we die morgen nou eens mee hebben zou super zijn.

Dag 16, Maubourguet-Oloron met bezoek stad erbij 97 km.

Vanmorgen zaten we om 7 uur op de fiets. Wim was in de nacht illegaal verhuist naar een andere kamer voor de herrie. Het onweerde namelijk. Langs de bakker en op pad maar weer. Het eerste uur kwamen we gemiddeld amper aan de 10 km. Er zat nog een stuk bij van bijna 15%. Dat wil zeggen met een volgepakte fiets de Keutenberg omhoog. Daarna werd het een beetje beter te behappen en ging het gemiddelde omhoog naar 14 km. We hebben nog ff moeten zoeken naar een supermarkt want op zondag zijn er niet zo veel open en die open zijn gaan om 12.30 uur dicht. Koste wel de nodige tijd maar we zijn voorzien. Daarna op naar Oloron. Nog een paar klimmetjes en toen kwamen voor ons in zicht: de Pyreneeën.


Vanmorgen vroeg toen het helder was hadden we al een glimp gezien met hier en daar nog sneeuw. In Oloron een stempel gehaald in de kathedraal en nu staat we op de camping. Net in de stad wat gegeten en voetbal gekeken. Voor het einde terug naar de camping voordat die dwaze als een maloot toeterend en met vlaggen zwaaiend ons van de weg af rijden. Wij nemen nog een wijntje en gaan dan alvast in dromenland de col du Somport over.

Dag 15, Barrachin - Maubourget 108 km.

De nationale feestdag in Frankrijk, maar niet voor iedereen. Vanmorgen vroeg al afscheid moeten nemen van een konijn, een jonge vos, een kat en een egel. Ze waren nog maar net aangereden denk want gewoon nog herkenbaar. Maar goed 14 julliet de feestdag dus. Wanneer ze dat vieren mag Joost weten, maar wij hebben er niets van gezien. Zelfs aan de Maasdijk luky dat beter. Hopelijk gaan ze niet vanavond laat als wij plat gaan ui t hun dak. We zitten middenin de "stad" in een pelgrimsherberg. De camping was opgeheven en verder gaan geen optie. Een colaatje drinken leverde een adres op. Helaas wegens ziekte gesloten. Maar wel een telefoonnummer. Frans Ned conversatie maar we kwamen eruit en hebben we een bed in een hok van 8 bedden, waarvan 6 leeg.

Maar voor de rest ging de dag goed. Vooral de morgen is best te doen maar na 12 wordt wel erg heet. Temp gaat naar de 38- 40 graden. Je zou dan net als in de Tour de France in de "bus" moeten kennen stappen en met mede lotgenoten omhoog gaan. Maar wij moeten het toch echt zelf doen. Morgen richting Pyreneeën en dan maandag de col du Somport over Spanje in. We kijken nu alvast terug op een leuke maar zware ervaring in Frankrijk. 10 jaar geleden was het een saaie boel om door Frankrijk te rijden langs de Westkant, maar nu hebben de Fransozen een betere indruk achter gelaten. Morgen nog de finale van het WK op Franse bodem.

Dag 14, vrijdag de 13de, onze 14de Dag, Vers - Barrachin 123 km.

Poe poe wat een dag. Plan je een camping in op je schema, is heel die camping er niet meer. Het onkruid groeide tot aan de hemel. Dan maar een pelgrimsherberg voor 1 keer. Is die net vandaag voor 1 nacht gesloten. (Vrijdag de 13de?). Nu het goede nieuws. We lagen gister om 9 uur op bed omdat we opgevreten werden door de muggen. In je tentje was je veilig. Dus vanmorgen vroeg wakker en op tijd op de fiets. Om de hoek een broodje en gaan. In het begin een beetje klimmen tot 4%. Dat is vergeleken met gister fietsen tegen wind. Daarna een hele tijd lekker vlak langs een kanaal naast de Garonne rivier. Vandaag veel fruit, zonnebloemen meloen karwoj soja en lijnzaad gezien. Rechts van ons zaten er donkere wolken die niet onze kant op kwamen gelukkig. Wel een paar spetters gehad. Bij de plat du joer zaten we al op 75 km. Ook ons stempel hadden we gewoon binnen. We kwamen ook nog langs een bos dat was aangepland voor de productie. De meeste bomen stonden er goed op maar sommige rijen waren een beetje rond gegroeid. Wim zei die zijn vast voor de Karwei. Omdat de beoogde camping in de middel of nowhere lag hadden we gelukkig genoeg proviand bij ons. Nu zitten we lekker aan de picknick tafel op een Franse boerencamping ons stokbroodje Franse worst en een lekker warm rood wijntje naar binnen te werken. En voor het eerst geen Nederlanders op de camping.

Dag 13, een dag in HOOFDLETTERS, Donzenac - Vers 116 KM.

De zwaarste dag tot nu toe, dat moeten we even kwijt. Hoeveel hoogtemeters weten we niet precies maar twee keer de Pyreneeën over zeker wel. En ook de % waren er vandaag. Tot boven de 10%. Voor mensen die bekent zijn in Frankrijk zegt de plaats Rocamadour waarscgijnlijk wel iets. Je bent in 2 minuten beneden en doet er drie keartier over om er weer uit te klimmen. En omdat het de 13 is hadden we ook nog een aanval van een hond. Wim die zou zeker Sagan verslagen hebben in de sprint Bij Bram bleef het bij een lichte bijt in de schoen. Het was en border collie en die heeft ons mooi opgedreven. Gister stond er ook een Ned echtpaar op de camping op weg naar Santiago. Ze vliegen gelijk met ons terug. We hebben ze vandaag nog een paar keer gezien, maar zijn ze nu denk kwijt. Ze hebben nl trapondersteuning en dat scheelt wel een beetje. Onderweg ook nog wandelaars gezien. Het ging lekker stijl dus op de fiets net zo hard als de wandelaarsa. Tijd voor een praatje in ons allerbeste Frans, een handje en een bon camigo. Rond de 90 km zaten we er helemaal doorheen en gingen voor de camping in die plaats. Maar eerst een colaatje op een terras. Gaan we zitten naast een Ned gezin zegt de man: onze zoon werkt bij Hamifleurs. Wat een toeval, waren het de ouders en broer en zus van mijn collega Wesley. Na een rustperiode en een hapje toch maar gekozenen  om wat verder te gaan. Was alleen afdalen, dus zitten we nu in Vers. Wim had ook best last van de warmte. Hij ging een nieuwe broek kopen en wist spontaan zijn pincode niet meer. Na 2 keer maar gestopt en Bram geroepen. Daarna een hulplijntje van thuis voor de juiste code. We leggen nu voor oud vuil voor ons tentje. Morgen proberen we een wat makkelijkere dag in te plannen. Is weer eens tijd voor een wasje. 

Dag 12 alweer. St Leonard - Donzenac. 100 km

Vanmorgen wakker om half zeven en het was lekker mistig. Ook maar 14 graden trouwens, koud nachie. Tent dus ook zijknat ingepakt. We konden ons wel lekker warm fietsen want gelijk 3 km tot 8%. Het eerste uur stond er dus maar 10 km op de teller. Als je er dan 100 in de planning heb krap je ff achter je oren. Maar het liep vandaag voor de rest eigenlijk wel. Op tijd een bakkie en een prakkie, stempels voor in het paspoort dus wat wil je nog meer. Belevenissen onderweg vandaag: pas is er vast een grote storm geweest hier want overal lagen omgewaaide bomen. Gelukkig waren de wegen wel vrij van grote takken. Alleen kleine takjes lagen er hier en daar nog dus opletten met dalen. We hadden weer mooie vergezichten. We begonnen vanmorgen op 300 mt gingen naar 500 mt weer terug naar 300, stijgen tot 450 en nu zitten we op weer op 125, dus eigenlijk geen meter opgeschoten, want morgen moeten we weer naar 350 meter. Een aantal meertjes waar je een plekje kan huren om te vissen hebben we ook gepasseerd. Vandaag kwam ook een ander gevoel naar boven. Met 6 km per uur omhoog rijden en alleen het geluid van de vogels, je eigen ademhaling en hartslag en het krakende warme asfalt. Als je dat een half uur heb gehoord heb je die klim van 3 km overwonnen. En dan lekker naar beneden tot je weer een bruggetje ziet en dan weet je: wordt weer klimmen. Worden we net aangesproken door de camping bazin, is dit van jullie? Was Bram zijn pet en zonnebril vergeten bij de receptie. Nu naar Engeland Croatie en morgen weer een update. Proost.

Dag 11. Crozant - St Leonard. Dit keer 97 km

We zitten nu heerlijk op de camping langs een rivier. Net ff de was gedaan kan die nog mooi drogen. Vandaag was het iets beter te doen. Nog steeds wel veel klimmen en dalen maar de temperatuur was lager en op hoogte waaide zelfs een lekker koel windje. We hebben vandaag de 500 meter weer aangetikt. Het landschap blijft veranderen. Nu meest veeteelt met vleesvee war de kalveren bij de moeders blijven om te drinken. En veel grote schuren om hooi en stro op te slaan. Ook meer bos omdat de hellingen steiler worden en niet voor iets anders gebruikt kunnen worden. Voor ons niet erg, kunnen we lekker in de schaduw fietsen. We genoten van de vergezichten als we op hoogte waren. Ook van de waterpartijen, meertjes en ook stuwmeertjes. Het nadeel van al dat water, daarna moet je altijd weer klimmen!!! Onder de middag een plat du jour probleem. We waren om half twaalf in een plaats maar vonden het nog te vroeg om te eten. Dus doorgefietst. Foutje dus want er kwam geen eettent meer. Toen maar in een barretje de hele voorraad (5) Twix en Kitkat uit het rek getrokken. Om half vier hadden we eindelijk prak, nou ja een salade. Maar die ging er best in. De was gedaan zitten nu aan een biertje en straks voetbal kijken met een lekker glaasje rode wijn. We denken maandag of dinsdag Spanje binnen te rijden. Daar hebben we 1 adres waar we zeker langs moeten voor de was.

Dag 10 , St Amand - Crozant 107 km

Zo daar zijn we weer. Zoals we al lieten weten via de foto's komen we in de stelling. Vandaag al 6 wandelaars gesproken die in etappes onderweg zijn naar Santiago. Vandaag weer veel klimmen en dalen. Wat opvalt is dat de kleinschaligheid toeneemt. De percelen worden kleiner en er is meer veeteelt met Charleois koeien. Schrijf het denk verkeerd maar het zijn die witte. Gisteren fietste we nog over een aquaduct dat over een rivier ging. Toch wel bijzonder. Vandaag weer lekker de kilometers gemaakt. Blijft gewoon pittig met deze temperaturen. Vandaag ging Wim nog naar een soort Bas v Buren. Hij kwam naar buiten met iets voor zijn lippen en voor zijn kont. Hopelijk gebruikt hij het goeie op de juiste plek. De finale vandaag was er een voor de Tour. Laatste klim bergop met wel erg steile hellingen. Wim was allang boven toen Bram uitgewoond boven kwam. Camping gezocht tentje opgezet, kennis gemaakt met die andere gasten op de camping met dezelfde afwijking, ff biertje en toen naar bed. Wel de tent op slot want de buren vertrouwen we niet. Gr uit Crozant